سرقت ادبی چیست؟ مدت‌هاست که محققان به موضوع سرقت ادبی پرداخته‌اند. دزدی ادبی به عملی اطلاق می‌شود که ایده‌ها، کلمات یا کارهای دیگران را در نظر بگیریم و آنها را به‌عنوان متعلق به خود معرفی کنیم. تخلفات تحصیلی مانند این نقض فاحش اصول اساسی یادگیری علمی تلقی می شود. بحث در مورد سرقت ادبی در مقالات علمی، انواع، پیامدها و راهکارهای پیشگیری در این مقاله آمده است.
انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
یکی از اشکال آشکار سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است، که در آن شخص بدون ذکر منبع، کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می کند. جدی‌ترین نوع سرقت ادبی می‌تواند منجر به رد نسخه خطی محقق، لطمه زدن به شهرت و مجازات‌های قانونی شود.
در سرقت ادبی مستقیم، متن را می توان از یک منبع منتشر شده، کار یک همکار یا یک دست نوشته ناخواسته کپی کرد. محققان همچنین می توانند با استفاده از تصاویر یا ارقام بدون ذکر منبع، مرتکب سرقت علمی مستقیم شوند. در صورت امکان، محققین باید همه منابع را به درستی اعتبار دهند و مجوز بگیرند.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. در صورت استفاده از این روش علیرغم اینکه به نظر سرقت ادبی نیست، دستنوشته شما رد می شود.
راه‌های مختلفی برای سرقت ادبی وجود دارد، از جمله ارسال نسخه‌ای که قبلاً منتشر شده است، ارسال نسخه‌ای که بسیار شبیه به نسخه‌های خطی منتشر شده قبلی است، یا ارسال نسخه‌ای که از داده‌ها یا یافته‌های مشابه استفاده می‌کند. این خط قبلا منتشر شده بود. علاوه بر استفاده از تصاویر منتشر شده قبلی خود بدون تأیید یا اجازه، سرقت ادبی زمانی نیز رخ می دهد که محقق از تصاویر مقالات منتشر شده قبلی خود استفاده کند.
برای جلوگیری از سرقت ادبی، محققان باید به درستی استناد کنند و برای تحقیقات منتشر شده قبلی خود مجوز بگیرند. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها حاوی تحقیقات و ایده های اصلی است.
3. ترجمه سرقت ادبی
هنگامی که شخصی از اثر دیگری استفاده می کند، اما کلمات و ساختار جمله را کمی تغییر می دهد، به آن سرقت ادبی ترجمه می گویند. از آنجایی که ایده‌ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار ندارند، این اثر همچنان به سرقت ادبی تبدیل می‌شود.
چندین راه برای ارتکاب سرقت ادبی ترجمه وجود دارد، از جمله استفاده از اثر نویسنده دیگری به عنوان الهام، تغییر چند کلمه یا ساختار جمله بدون تغییر ایده اصلی، یا جایگزینی مترادف برای کلمات استفاده شده توسط نویسنده اصلی.
محققین موظفند در ارائه ایده ها و کارهای دیگران به درستی به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. مترجمان همچنین باید اطمینان حاصل کنند که ترجمه آنها معنای اصلی را تغییر نمی دهد.
4. سرقت ادبی موزاییک
این نوعی سرقت ادبی است که در آن دو یا چند منبع با هم ترکیب شده و بدون ذکر منبع مناسب برای ایجاد یک سند جدید استفاده می شود. علیرغم ظاهر جدید بودن این اثر، سرقت ادبی همچنان رخ می دهد زیرا اعتبار مناسبی به نویسنده اصلی داده نشده است.
چندین روش را می توان برای ارتکاب سرقت ادبی موزاییک استفاده کرد، از جمله استفاده از منابع متعدد برای ایجاد یک سند جدید، کپی و چسباندن متن از چندین منبع بدون استناد مناسب، و خلاصه کردن چندین منبع.
انتساب مناسب همه منابع و استفاده از کلمات خودشان برای محققین حیاتی است. محقق باید هنگام جمع بندی منابع متعدد اطمینان حاصل کند که همه منابع به درستی ذکر شده اند.
مقالات با سرقت ادبی به عنوان یک نتیجه
ممکن است سرقت ادبی عواقب جدی در مقالات علمی داشته باشد. سرقت ادبی می تواند منجر به عواقب زیر برای محققان شود:
رد نسخه خطی
مقالات علمی با سرقت ادبی احتمالاً در صورت یافتن کاملاً رد خواهند شد. آسیب دیدن اعتبار یا اعتبار یک محقق می تواند ضربه مهمی به حرفه آنها باشد. تحقیقات می تواند با رد نسخه های خطی که منجر به از دست دادن بودجه و منابع می شود، مختل شود.
لطمه زدن به شهرت
انتشار یک اثر سرقت ادبی می تواند به اعتبار علمی افراد آسیب جدی وارد کند. محققان ممکن است در نتیجه اعتماد و احترام خود را از دست بدهند و همکاری با دانشمندان دیگر و دریافت بودجه را برای آنها دشوار کند. شهرت آسیب دیده همچنین می تواند آینده شغلی محقق را محدود کند.
پیامدهای قانونی
در مورد سرقت ادبی، اگر محققی به دلیل نقض قوانین کپی رایت مجرم شناخته شود، ممکن است با جریمه نقدی و حبس روبرو شود. مطابق با قوانین کپی رایت، سرقت ادبی نقض حقوق نویسندگان اصلی است. دولت ممکن است در برخی موارد علیه محققانی که مرتکب سرقت ادبی می شوند اقدام قانونی انجام دهد.
ابطال گواهی
شرکت در سرقت ادبی همچنین می تواند منجر به محروم شدن یک محقق از مدرک تحصیلی خود شود. وقوع این اتفاق برای یک محقق می تواند برای آینده شغلی آنها مخرب باشد. ابطال مدرک ممکن است فرصت های آینده را محدود کرده و منجر به از دست دادن شغل شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
یک مشکل جهانی سرقت ادبی وجود دارد و ایران نیز از آن مصون نیست. ایران به عنوان بخشی از تلاش‌های خود برای مبارزه با سرقت ادبی و تضمین یکپارچگی علمی، گام‌های متعددی در سال‌های اخیر برداشته است. سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود.کسانی که مقصر شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
تعدادی از اقدامات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (MSRT) در ایران برای کاهش و جلوگیری از سرقت علمی در محیط دانشگاهی انجام شده است. پژوهشگران و مؤسسات دانشگاهی ملزم به رعایت دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه اجرا شده توسط MSRT هستند تا اطمینان حاصل شود که تحقیقات به شیوه ای اخلاقی و صحیح انجام می شود.
محققی که در ایران دزدی ادبی می کند ممکن است مجازات سختی داشته باشد. سرقت ادبی با توجه به شدت آن مجازات می شود. در ایران مجازات سرقت ادبی با مجازات های زیر رایج است:
ابطال گواهی
شدیدترین مجازات ایران برای سرقت ادبی لغو مدرک است. ممکن است مدرک تحصیلی محققی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، باطل شود، که می تواند بر شغل و آینده وی تأثیر بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
تحقیق در مورد سرقت ادبی ممکن است منجر به تعلیق فعالیت های پژوهشی محقق شود. در نتیجه، دسترسی آنها به منابع و بودجه محدود می شود و ادامه کار را برای آنها دشوار می کند.
ممنوعیت انتشار
این احتمال وجود دارد که پژوهشگران در صورت سرقت ادبی از انتشار منع شوند. در مدت تعلیق نمی توانند اثری را منتشر کنند. در جامعه علمی، این می تواند تأثیر بسزایی در شغل و شهرت آنها داشته باشد.
penalty
همچنین ممکن است برای محققانی که به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شوند، جریمه هایی در نظر گرفته شود. اگر مرتکب سرقت ادبی شوید، ممکن است مبلغ معینی جریمه شوید.
پیامدهای قانونی
اگر یک محقق به سرقت ادبی محکوم شود، ممکن است جریمه و زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند.
همچنین تعدادی از اقدامات ایران برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی انجام شده است. یک کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) بر اخلاق تحقیق نظارت می کند و رفتار اخلاقی را تضمین می کند. یکپارچگی آکادمیک توسط NREC که دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است، ترویج می شود.
کمیته ملی اخلاق پژوهش در ایران توسط مؤسسات دانشگاهی در ایران ملحق شده است که کمیته‌های اخلاقی خود را برای تضمین تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده‌اند. کمیته‌ها پشتیبانی و آموزش تحقیقاتی را ارائه می‌کنند و اطمینان می‌دهند که اخلاق در تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها رعایت می‌شود.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
با استفاده از Turnitin، می‌توانید نسخه‌ای خطی را با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر آثار دانشجویی بررسی کنید تا سرقت ادبی پیدا کنید. تجزیه و تحلیل شباهت یافت شده بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، گزارش سرقت ادبی ایجاد می کند. در مقالات دانشگاهی، Turnitin اغلب توسط مؤسسات آموزشی و ناشران برای بررسی سرقت ادبی استفاده می شود.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، می توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه کنید. با استفاده از این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی خودکار ایجاد می‌شود و هرگونه شباهت بین دستنوشته شما و سایر مطالب منتشر شده را برجسته می‌کند. به منظور اطمینان از عاری بودن مقالات علمی از سرقت ادبی، محققان و ناشران معمولاً از Plagiarism Checker X استفاده می کنند.
گرامر
این نرم افزار املا، گرامر و سرقت ادبی را در نوشتار بررسی می کند. با استفاده از این ابزار، نسخه خطی با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و هرگونه شباهت برجسته می شود. برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
ابزار تشخیص سرقت ادبی Copyscape از پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده برای مقایسه یک نسخه خطی با آنها استفاده می کند. علاوه بر این، این ابزار با شناسایی محتوای تکراری در اینترنت، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. ناشران و صاحبان وب سایت معمولاً از Copyscape برای بررسی مقالات دانشگاهی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
iThenticate
iThenticate با مقایسه یک نسخه خطی با پایگاه داده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با استفاده از این ابزار، می توانید گزارش سرقت ادبی ایجاد کنید که شباهت های بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را برجسته می کند و سرقت علمی احتمالی را برجسته می کند. یکی از ابزارهای پرکاربرد تشخیص سرقت ادبی iThenticate است که توسط بسیاری از ناشران و محققان استفاده می شود.
DupliChecker
در DupliChecker، می توانید هر نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه کنید و در صورت مشابه بودن محتوای آن، سرقت ادبی را تشخیص دهید. در نتیجه این ابزار، یک گزارش سرقت ادبی تولید می‌شود که در صورت وجود شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده، مشخص می‌شود. استفاده از DupliChecker برای محققان و دانشجویان برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی بسیار رایج است.
دانشمندان از چه ابزاری برای تشخیص سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده می کنند؟
بازرسی دستی
در مجلات علمی، بازرسی دستی توسط داوران برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می شود. به منظور شناسایی سرقت ادبی توسط داوران، آنها نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. هنگامی که یک نسخه خطی به دقت بررسی می شود، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم و همچنین سرقت ادبی در اشکال دیگر را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
استفاده از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی توسط داوران مجلات علمی یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی است. پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و سایر منابع با نسخه خطی مقایسه شده و هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده برجسته می شود. این نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه های خطی و آثار منتشر شده را نشان می دهد.
داوران مجلات آکادمیک اغلب از نرم افزارهای تشخیص سرقت ادبی مانند Turnitin، iThenticate و Copyscape استفاده می کنند.
بررسی مرجع
استفاده از منابع در مقالات علمی یکی دیگر از راه های دانشمندان برای کشف سرقت ادبی است. مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران مقایسه می شوند. ذکر همه منابع به درستی تضمین می کند که هیچ نقل قولی وجود ندارد.
به عنوان بخشی از فرآیند بررسی، بازبینان اطمینان حاصل می کنند که منابع ذکر شده در نسخه خطی به درستی ذکر شده اند و اطلاعات ذکر شده با منبع اصلی مطابقت دارد. برای تعیین اینکه آیا سرقت ادبی رخ داده است، داوران ممکن است هر گونه اختلاف را بیشتر بررسی کنند.
مقالات علمی باید عاری از سرقت ادبی باشند
مقالات علمی باید مطابق با دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها نوشته شوند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. تحقیقات علمی را می توان با موفقیت بدون سرقت ادبی با پیروی از دستورالعمل های زیر انجام داد:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
علم برای جلوگیری از سرقت ادبی بر استناد صحیح تکیه می کند. دادن اعتبار به نویسنده اصلی هنگام استفاده از اثر شخص دیگری ضروری است. در پایان مقاله شامل ارجاعات و استنادهای درون متنی است. نویسندگان باید در متن ذکر شده و شماره صفحه درج شود. فهرست ارجاع الفبایی باید شامل تمام منابع مورد استفاده در مقاله باشد.
بورسیه از تعدادی از سبک های استناد مانند APA، MLA و شیکاگو استفاده می کند. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی که سرقت ادبی را در یک نسخه خطی تشخیص می دهند، چک کننده سرقت ادبی هستند. استفاده از چندین ابزار آنلاین تشخیص سرقت ادبی می تواند به محققان در اطمینان از اصل بودن کارشان کمک کند. در این ابزارها، نسخه خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده مقایسه می شود و امکان تشخیص شباهت ها را فراهم می کند. قبل از ارسال نسخه خطی، محققان می توانند سرقت علمی را با استفاده از چک کننده های سرقت علمی شناسایی و تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی به معنای بیان مجدد ایده ها یا کارهای دیگران به زبان خودتان است. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. نقل قول بیش از حد نزدیک می تواند منجر به سرقت ادبی شود، که عبارت است از استفاده از کلمات یا ساختار جملات شخص دیگری اما تغییر جزئی آنها.
مهم است که محققان هنگام ترجمه از کلمات و ساختار جمله خود استفاده کنند. فهرست مرجع و استنادهای درون متنی نیز باید به درستی به کار نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. برای محققین بسیار مهم است که قوانین کپی رایت کشوری را که تحقیقات خود را در آنجا منتشر می کنند، درک کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. رعایت قوانین و مقررات کپی رایت برای محققان بسیار مهم است تا از هرگونه نقض سهوی اجتناب کنند. ممکن است محققان برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاص در برخی موارد به مجوز نیاز داشته باشند.
از کلمات خودت استفاده کن
برای جلوگیری از سرقت ادبی، باید از کلمات خود استفاده کنید. هنگام ارائه کار یا ایده های دیگران، آنها را بازنویسی کنید. در صورت استفاده از نقل قول مستقیم، باید به نویسنده اصلی اعتبار داده شود. هنگام جمع بندی منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، مستندسازی دقیق منابع ضروری است. نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه باید با تمام منابع و اطلاعات مرتبط ثبت شود. منابع باید از این اطلاعات در یادداشت های پایانی مقاله جمع آوری شود. توانایی نگهداری دقیق سوابق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و اطمینان حاصل شود که همه منابع به درستی اعتبار دارند.
کار خود را مرور کنید
برای محققین مهم است که قبل از ارسال مقاله، کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا مطمئن شوند که همه منابع را اعتبار داده اند و از سرقت ادبی اجتناب می کنند. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. قبل از ارسال، محققان باید یک دستنوشته را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند تا هر گونه خطا را ردیابی کرده و قبل از تبدیل شدن به یک مشکل تصحیح کنند.
Result
در نتیجه سرقت ادبی جرمی جدی در جامعه علمی با عواقب جدی از جمله رد نسخه خطی، لطمه زدن به شهرت، عواقب قانونی و ابطال مدرک است. محققان باید سرقت علمی در مقالات علمی، پیامدهای آن و بهترین راه های پیشگیری از آن را درک کنند.
بهترین راه برای جلوگیری از سرقت ادبی این است که به درستی استناد کنید، از چک‌کننده‌های سرقت ادبی استفاده کنید، به دقت ترجمه کنید، قوانین کپی رایت را مطالعه کنید، از کلمات خود استفاده کنید، سوابق دقیق خود را نگه دارید و قبل از ارسال اثر خود را به دقت بررسی کنید.
علاوه بر این، داوران مجلات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت علمی در ارسال مقاله، نقشی حیاتی در تضمین یکپارچگی تحقیقات علمی دارند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
به طور کلی، محققان باید اطمینان حاصل کنند که کار آنها اصیل است و بالاترین استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی را رعایت می کند تا از سرقت ادبی جلوگیری شود. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.